ក. តុក្កតាទន់ៗ

ខ. សៀវភៅតុក្កតា (សៀវភៅផាត់ពណ៌ ។ល។)

គ. របស់លេងដាក់តម្រៀបលើគ្នា

ឃ. តុក្កតាល្បែងប្រាជ្ញាសម្រាប់ក្មេងលេង

ដល់ពេលលេងល្បែងក្មេងហើយ ទោះជាល្បែងលេង ឬ តុក្កតាប្រភេទអ្វីក៏ដោយ វាមានសារៈសំខាន់សម្រាប់ក្មេងៗ ។ ការលេងរបស់ក្មេង មិនត្រឹមតែជំរុញការវិវត្តន៍ផ្នែកខួរក្បាលប្រកបដោយសុខភាពល្អនោះទេ វាថែមទាំងបង្កើនការចងចាំ និង ការយល់ឃើញរបស់ក្មេងនៅពិភពដែលនៅជុំវិញខ្លួនទៀតផង ។ សូម្បីតែ គណៈកម្មការធិការជាន់ខ្ពស់ទទួលបន្ទុកសិទ្ធិមនុស្សរបស់ អង្គការសហប្រជាជាតិ បានទទួលស្គាល់ថា ការលេងរបស់ក្មេង គឺជាសិទ្ធិរបស់ក្មេងគ្រប់រូប!

ដោយសារតែក្មេងកាន់តែច្រើន ដែលស្ថិតក្នុងវ័យជាកុមារតូចៗ កំពុងប្រើប្រាស់ឧបករណ៍ឌីជីថលជាការកម្សាន្ត និង ជាល្បែងលេងកម្សាន្ត ដូចនេះការផ្លាស់ប្តូរវិធីដែលក្មេងលេង និង វិធីដែលឪពុកម្ដាយយល់ឃើញទៅលើការលេងរបស់កូនខ្លួន ពិតជាជិតនឹងកើតឡើងហើយ។ វិធីដែលក្មេងជ្រើសរើសសម្រាប់ការលេង និង វិធីដែលឪពុកម្ដាយអនុញ្ញាតឲ្យកូនលេង ក៏ផ្លាស់ប្ដូរដែរ ។ ទោះជាយ៉ាងនេះក្ដី វាមានសារៈសំខាន់ណាស់ដែលធ្វើឲ្យក្មេងយល់ដឹងពី វិធីលេងដែលមានប្រយោជន៍ ដែលជាការធ្វើតេស្ត និង ដែលសាកល្បង ការលេងមួយក្នុងចំណោមល្បែងលេងទាំងនេះគឺ ការលេងល្បែងប្រាជា្ញ (ក៏ត្រូវបានទទួលស្គាល់ថា ការលេង បង្កើតឲ្យមានគំនិតច្នៃប្រឌិត)

ការលេងល្បែងប្រាជ្ញា ត្រូវបានកំណត់និយមន័យថាជាសកម្មភាពមួយ ដែលជំរុញ និង ចូលរួមដោយវិញ្ញាណទាំងប្រាំរបស់ក្មេង៖

• ការមើល
• ការស្ដាប់/ការបញ្ចេញសំឡេង
• ការប៉ះ
• ការហិតក្លិន
• ការដឹងរសជាតិ

ការលេងល្បែងប្រាជ្ញា ក៏អាចមានការចូលរួមពីអារម្មណ៍របស់ក្មេងផងដែរដូចជា៖

• ការធ្វើចលនា
• តុល្យភាព

"កុំធ្វើឲ្យរញ៉េរញ៉ៃនៅពេលលេង!" គឺជាពាក្យដែលអ្នកមិនត្រូវនិយាយនៅពេល កូនរបស់អ្នកកំពុងលេងល្បែងប្រាជ្ញានោះទេ​ ។ គំនិតត្រង់ចំណុចនេះគឺថា ឲ្យពួកគេសប្បាយរីករាយនិងការលេងរបស់ពួកគេ ដែលពួកគេត្រូវប្រើវិញ្ញាណទាំងអស់របស់ខ្លួន ហើយ ភាពរញ៉េរញ៉ៃគឺជាលទ្ធផលដ៏រីករាយមួយសម្រាប់ពួកគេក្នុងពេលលេង!

សម្រាប់ក្មេងតូចៗ និង ទារក ការលេងល្បែងប្រាជ្ញា គឺជាវិធីមួយធ្វើឲ្យ ពួកគេរៀនពីពិភពនៅជុំវិញខ្លួន ទោះជាតុក្កតាទន់ៗ មានបិតស្លាក ឬ តុក្កតាដែលមានភ្លើងភ្លឺក្ដី ។ ដោយសារតែពួកគេមិនទាន់អាចងើបអង្គុយ ឬ ធ្វើចលនាទៅវិញទៅមក តុក្តតាទាំងនេះ ត្រូវមានទំហំតូច និង ស្ទើរតែកាន់មិនបាន (ពួកគេក៏អាចដាក់ចូលក្នុងមាត់ ជាវិធីរៀនដោយវិញ្ញាណមួយ) ។ មានការជឿជាក់ថា បទពិសោធន៍នៃការលេង ដែលបញ្ចូលនូវវិញ្ញាណទាំងប្រាំនេះ ជួយបង្កើនសមត្ថភាពនៃការយល់ដឹងរបស់ក្មេង។

ជំនាញធ្វើចលនាដ៏ល្អ មានការចូលរួមតាមរយៈការប្រើប្រាស់សាច់ដុំតូចៗនៅដៃ ម្រាមដៃ និង កដៃ ។ ស្ថិតក្នុងវ័យក្មេងតូចៗ ក្មេងនឹងរៀនពីជំនាញគោលក្នុងការធ្វើចលនា ដូចជាទះដៃ និង ជំនាញធ្វើចលនាពេញមួយតួខ្លួនដូចជាដើរជាដើម ។ ជាមួយនិងការលេងល្បែងប្រាជ្ញានេះ ពួកគេអាចកំណត់ និង ពង្រឹងជំនាញធ្វើចលនារបស់ខ្លួនឲ្យបានល្អ ជាមួយនិងសកម្មភាពដែលពាក់ព័ន្ធនិងសាច់ដុំតូចៗ និង ការសហការណ៍រវាងដៃ និង ភ្នែកដូចជា ការក្ដិចថ្ពាល់ ការចាក់ទឹក ឬ ការចងខ្សែស្បែកជើង។ល។

ការលេងល្បែងប្រាជ្ញា មានទំហំនៃប្រភេទលេងខុសៗគ្នា (ដូចជាខ្សាច់ ដុំតូចមូលៗដូចឃ្លី និង ពពុះទឹក) ធ្វើឲ្យក្មេងដឹងពីធាតុខុសៗគ្នានៅលើពិភពលោក និង វិធីដែលទំហំនៃរបស់លេង ប្រតិកម្មទៅនិងការប៉ះពាល់ទៅតាមប្រភេទផ្សេងៗគ្នា ។ ការលេងល្បែងប្រាជ្ញា ក៏បង្កើតជាសាលាបង្រៀនដ៏ងាយស្រួល និង មិនផ្លូវការមួយ ដែលពួកគេមិនត្រូវទទួលបានការស្ដីបន្ទោស ដោយសារតែការធ្វើឲ្យមានភាពរញ៉េរញ៉ៃក្នុងពេលរៀននោះទេ!

ប្រភេទទូទៅនៃ ល្បែងប្រាជ្ញា រួមមាន:

• ប្រអប់ខ្សាច់សម្រាប់ក្មេងលេង
• ដីឥដ្ឋ/ដីមានជាតិប្រេង
• ការផ្តិតបាតដៃ

ទោះបីជាស្ដាប់ទៅដូចជា ក្មេងទាំងអស់ កំពុងធ្វើឲ្យរញ៉េរញ៉ៃក្ដី (ដែលជាទូទៅគេហៅថា ការលេងល្បែងដ៏រញ៉េរញ៉ៃ) អ្នកនៅមានការងារមួយចំនួនដែលត្រូវធ្វើ ដូចជាការសម្អាតតាមក្រោយ និង មិនត្រូវរំខានដល់ការលេងរបស់ពួកគេនោះទេ!

• ការលេងនៅក្រៅផ្ទះ. ការសម្អាតកាន់តែងាយស្រួល ប្រសិនបើការលេងនៅលើ ទីធ្លាដាំស្មៅ ឬ រានហាល ដែលអាចងាយស្រួលបោសសម្អាត។
• ក្រាលកម្រាល. ប្រសិនបើលេងនៅក្នុងផ្ទះ ត្រូវកំណត់ទីធ្លាលេងដែលធ្វើឲ្យរញ៉េរញ៉ៃនេះ ដោយក្រាលកម្រាលធំមួយ ដែលក្មេងអាចលេងបាន ។ ជម្រើសល្អ គឺកម្រាលតុចាស់ៗ (ធ្វើពីប្លាស្ទិក) ដែលអាចជូតសម្អាតយ៉ាងងាយស្រួល។
• លេងល្បែងប្រាជ្ញា មុនពេលមុជទឹក. ចំណុចនេះ មានប្រយោជន៍ជាពិសេស ប្រសិនបើកូនរបស់អ្នកមិនចូលចិត្តមុជទឹក ដោយសារតែបន្ទាប់ពីលេង ត្រូវហៅឲ្យទៅមុជទឹក ។ ត្រូវប្រាប់ឲ្យកូនរបស់អ្នក ធ្វើការសម្អាតផងដែរ ដូចនេះអ្នកនឹងនឹកឃើញពាក្យស្លោកមួយដែលថា ព្រួញមួយបាញ់បានសត្វពីរ!

មេឃ គឺជាព្រំដែនកំណត់ប្រភេទនៃ ការលេងល្បែងប្រាជ្ញា ដែលអ្នកអាចឲ្យកូនរបស់អ្នកចូលរួមលេងបាន ។ ស្វែងរកតុក្កតាដែលធ្វើឲ្យកូនរបស់អ្នកប្រើគ្រប់វិញ្ញាណទាំងអស់ដើម្បីលេង!